Heldenpad
Heldenpad
Psychische problemen? Hoe dan?
Dat steeds meer mensen kampen met psychische problemen of emotionele onbalans zoals je wilt. Dat is niet vreemd wanneer je kijkt naar de steeds meer groeiende wachtlijsten bij GGZ en particuliere hulpinstanties. Sabine Klaver in het blad Vroeg! Het is verontrustend, maar eigenlijk niet onverwacht' Wat opvalt is dat vooral klachten die gaan over stemmingswisselingen en angst enorm gestegen zijn. Klaver ziet steeds meer van dit soort zaken bij haar praktijk binnenkomen. Ondanks het feit dat ze in "Den Haag' op de hoogte zijn wordt weinig tot niet van daaruit geanticipeerd op dit fenomeen.
Wat is hier aan de hand?
Het leven is een feestje.... Je moet alleen zelf de slingers ophangen
'Vroeger leek het leven veel overzichtelijker, maar nu verwachten we er meer van.' De mentaliteit is door de jaren heen door allerlei omstandigheden behoorlijk veranderd. Dit komt o.a. terug in het feit dat wij onszelf, meer als voorheen, verantwoordelijk houden voor ons eigen geluk. Alsof we dat zelf moeten creëren. Wanneer ons dit niet of onvoldoende lukt geven we onszelf hiervan de schuld. Tegenvallers horen natuurlijk bij het leven. Het droombeeld dat er een leven bestaat dat vrij van lijden is, bestaat niet. Een van de omstandigheden die onze mentaliteit ongemerkt aangepast heeft is de komst van social media. De komst van dit fenomeen heeft onze drang om onszelf te 'bewijzen' maar vooral ook te vergelijken met anderen aardig versterkt.Ons brein heeft nogal moeite om het rationele te onderscheiden van het 'gemaakte' Op het moment dat we waarnemen hoe leuk iedereen het heeft weten we wel dat dit niet de realiteit is! Vreemd genoeg ervaren we het wel zo.
Hoe stuurt social media ons ideaalbeeld?
De kracht van social media is net als bij reclame de herhaling. Wanneer wij als mens iets maar vaak genoeg zien zal ons onderbewuste de aanname maken dat het de waarheid is.
Daarnaast hebben we als mens een soort van kudde gedrag of anders verwoord een sterke behoefte om "erbij" te horen. We zullen dit als individu niet snel erkennen, gedrag laat echter heel wat anders zien....
De behoefte om ergens bij te horen zegt mogelijk ook iets over het gevoel van eenzaamheid wat er onder ligt. Veel mensen zijn met hun eigen dingen bezig en hebben steeds minder waardevolle en vooral ook directe sociale contacten. Deze zijn veelal vervangen door social media 'vrienden' Daarnaast worden we meegesleurd in de waan van de dag die ons een bepaalde snelheid van leven opdringt. Voor veel mensen is het erg lastig om aan deze manier van leven te ontkomen.
We hebben een samenleving opgebouwd waarin gemak een groot goed is. Informatie is snel beschikbaar. Boodschappen laten we thuisbezorgen. We kopen online i.p.v. naar de winkel te gaan om ook contact met anderen te maken. Een van de veroorzakers van deze gemakscurve is ICT en alles wat daar mee verbonden is. Let wel! ik veroordeel het gebruik van ICT middelen niet, zet bij een aantal alleen een vraagteken. Een van die middelen is What's App. Een reuze handig medium die korte communicatie op vooral afstand toegankelijker en sneller maakt.Kan zeer handig zijn. Het geeft ook veel sociaal en emotioneel 'afval' Mijn stelling is. Als het echt belangrijk is bel de persoon dan, anders kan het wachten tot je die persoon ontmoet. Misschien moet ik het duidelijk maken met een praktische toepassing. Een verhaal uit de praktijk.... Een student is benieuwd naar het cijfer van een toets een stuurt een app naar de betreffende docent met de tekst: HEY IS MN CIJFER ER AL. Typisch een bericht wat ik schaar onder 'afval' Wat maakt het dat je niet kunt wachten tot de volgende dag om de docent persoonlijk te vragen?
Misschien dat de student angst heeft om het cijfer te horen en direct een opmerking krijgt van de docent? Misschien dat de student een vraag van de ouders heeft gekregen tijdens het eten en moest aangeven dat hij het cijfer nog niet heeft? Waarop hij besluit de docent te appen.... Zeg het maar. What's App geeft haar gebruikers de ruimte om korte communicatie te gebruiken. Vaak staccato en zo min mogelijk letters, want dat kost veel tijd en moeite? Daarnaast hebben gebruikers vaak niet bewust wat gebruik van hoofdletters voor een ervaring oproept bij de ontvangende partij... De docent zal waarschijnlijk niet reageren op dit bericht. Het gebruik van What's app, mail en sms mist een essentieel onderdeel in onze communicatie. We zien elkaar niet en missen de daardoor de derde dimensie - lichaamstaal. Wanneer de boodschap via beeldbellen overgebracht zou worden, komt deze al heel anders over.
Samengevat, beiden, student en docent hebben ieder goede bedoelingen. Ze begrijpen elkaar niet of minder goed en dat geeft stress. Ik refereer aan het begin van dit blog over angst en stemmings wisselingen.. De student heeft mogelijk angst om de docent te benaderen en docent krijgt op den duur last van stemmingswisselingen bij voortdurende staccato berichten...
Wil de student van zijn angst af dan zou hij zijn sociaal- en emotionele vaardigheden mogen gaan onderzoeken. De docent mag voor zichzelf keuzes maken hoe hij wil en kan dealen met deze vorm van communiceren.
Met passie & plezier,
Marcel Derksen
Ontwikkelbaas Life Skills Academie
